Tuż przed letnim przesileniem warszawski Teatr STUDIO im. Stanisława Ignacego Witkiewicza zaprasza na interdyscyplinarny program poświęcony sztuce immersji oraz niekonwencjonalnej, eksperymentalnej muzyce elektronicznej. W ostatnich latach interaktywne przedsięwzięcia artystyczne, wykorzystujące między innymi formy wirtualnej rzeczywistości czy sztucznej inteligencji, na stałe zagościły w programach najważniejszych światowych festiwali teatralnych i filmowych, takich jak Biennale w Wenecji, Kunstenfestivaldesarts w Brukseli czy IDFA, festiwal dokumentu w Amsterdamie. W przeglądzie przygotowanym w STUDIO zaprezentowane zostaną prace, dla których wspólnym mianownikiem jest poszerzanie pola percepcji oraz stan poetyckiego zanurzenia się w (cyfrowej) rzeczywistości.

W programie prace wybitnej niemieckiej reżyserki teatralnej Susanne Kennedy, Francuzki Gaëlle Mourre, której film był odkryciem przedostatniego festiwalu Sundance, kolektywu Interrobang od dziesięciu lat rozwijającego nowe formy interaktywnego teatru, polskich artystek i artystów tworzących w ramach multimedialnego Laboratorium Narracji Wizualnych przy Szkole Filmowej w Łodzi oraz jednego z najmocniejszych głosów na australijskiej scenie teatralnej – grupy Back to Back Theatre.

Wraz z międzynarodowym festiwalem UNSOUND – laureatem Paszportu Polityki – zaprezentowana zostanie jego nowa, interdyscyplinarna odsłona: festiwal Ephemera. Łączy on najnowsze działania w muzyce eksperymentalnej, performans i projekty interdyscyplinarne. Na scenie Studio pojawi się włoska artystka Caterina Barbieri oraz odbędzie się premiera projektu brytyjskiego muzyka Lee Gamble’a „Models”, poświęconego bezcielesnym głosom, a do którego zaprosił Łukasza Wojtyskę, Pawła Sakowicza, Karolinę Kraczkowską i Jacqueline Sobiszewski.

 

I AM (VR)

Susanne Kennedy & Markus Selg
współpraca: Rodrik Biersteker

Witajcie po drugiej stronie: to teatr w rzeczywistości wirtualnej. W spektaklu I AM (VR) Susanne Kennedy i Markus Selg we współpracy z Rodrikiem Bierstekerem badają nowy wymiar immersyjnego teatru. Twórcy zapraszają widzów do zagłębienia się w wirtualny świat. Dopiero gdy świadomość tej nowej rzeczywistości utrwali się na kolejnych etapach – nadejdzie czas spotkania z wyrocznią. Przyszłość jawi się jako algorytmy fraktali. Jakie pytanie zadasz wyroczni?

 

 

Susanne Kennedy i Markus Selg pracują razem od 2016 roku. W ostatnich latach często współpracowali z Volksbühne Berlin i Münchner Kammerspiele. Kennedy jest reżyserką teatralną, której wyjątkowa estetyka i podejście wprowadza – jak sama mówi – odświeżający powiew do męskocentrycznej perspektywy, na której osadzony jest zachodni teatr. W jej pracach aktorzy zniekształceni maskami, odtwarzanymi dialogami, sobowtórami i multimediami konfrontują publiczność z pytaniem: co to znaczy być istotą ludzką? Selg jest artystą multimedialnym zajmujący się dynamiką na styku archaicznych mitów, technologii komputerowej i świadomości. W swoich pracach bada implikacje i możliwości życia w niematerialnym, wirtualnym świecie – świecie, który uległ całkowitej kodyfikacji i stał się nieprzerwanym strumieniem informacji.

Ich wspólne prace to m.in. Angela (a strange loop), I AM (VR), ULTRAWORLD, Algorithmic Rituals.

 

Susanne Kennedy (ur. w Niemczech w 1977 r.) studiowała reżyserię w Hogeschool voor de Kunsten w Amsterdamie i debiutowała na holenderskiej scenie. W 2011 roku została zaproszona do pracy w Münchner Kammerspiele. Fegefeuer in Ingolstadt przyniosło jej w 2013 roku tytuł Młodej Reżyserki Roku w plebiscycie magazynu Theater heute. W ostatnich latach współpracuje głównie z Volksbühne Berlin i Münchner Kammerspiele, gdzie w 2020 roku z Markusem Selgiem wyprodukowała UltraworldOracle. W jej pracach aktorzy zniekształceni maskami, odtwarzanymi dialogami, sobowtórami i multimediami konfrontują publiczność z pytaniem: co to znaczy być istota ludzką?

Markus Selg (ur. w Niemczech w 1974 r.) to artysta multimedialny zajmujący się dynamiką na styku archaicznych mitów i technologii komputerowej w formach takich jak malarstwo cyfrowe, rzeźba, immersyjne instalacje, teatr i VR. Wybrane wystawy/performanse: Coming SocietyUltraworld w sezonie 2019/2020 w Volksbühne Berlin. Za Ultraworld otrzymał nagrodę Faust 2020 dla najlepszej scenografii. Działa aktywnie w rozmaitych gatunkach, w tym w sztukach performatywnych, filmach fabularnych i produkcjach operowych.

Rodrik Biersteker (ur. w Holandii w 1986 r.) studiował Projektowanie dla Wirtualnego Teatru i Gier na Uniwersytecie Sztuk HKU w Utrechcie. Jest interdyscyplinarnym artystą, który korzysta przede wszystkim z technik video i technologii interaktywnych w kontekście teatralnym. W ostatnich latach często współpracował z Susanne Kennedy, choćby przy Ultraworld (2020) za który wspólnie z Markusem Selgiem otrzymali nagrodę Faust za najlepszą scenografię/video.

Partner: Goethe Institut w Warszawie

 

Mechaniczne dusze

Gaëlle Mourre

immersyjne doświadczenie teatralne z VR

Mechaniczne dusze to interaktywne, zbiorowe doświadczenie na żywo, zasilane przez wirtualną rzeczywistość, silnik analityczny, żywych aktorów i zdolności uczestników. To jedna z pierwszych produkcji VR, gdzie wykorzystano silnik narracyjny napędzany technologią AI, aby zapewnić każdemu odbiorcy jedyne w swoim rodzaju doświadczenie uczestnictwa, dostosowane specjalnie do niego.

Mechanicznych duszach publiczność uczestniczy w weselu na Tajwanie, w którym testowy model androida występuje w roli druhny, a sztuczna inteligencja (ze zdolnością uczenia maszynowego i silnikiem narracyjnym w czasie rzeczywistym) prowadzi każdego uczestnika w jego własnej podróży. Pani Song znalazła dobrą partię dla Zhen-Zhen, dziedziczki bogatej rodziny Zhang. Nie szczędzi wysiłków i zatrudnia weselne androidy do pomocy w przygotowaniu ceremonii. Ale coś poszło nie tak i zadaniem uczestników, jako nowych pracowników firmy technologicznej Mechlife, jest rozwiązanie sprawy.

 

 

Mechaniczne dusze są o perspektywie. O manipulacji. O odpowiedzialności. Poruszanie zagadnień etycznych w surrealistycznych sytuacjach to motyw łączący wszystkie prace tworzone przez Gaëlle Mourre. W polskiej odsłonie spektaklu wystąpią również aktorzy Teatru Studio: Sonia Roszczuk i Paweł Smagała.

Gaëlle Mourre jest reżyserką filmów immersyjnych i scenarzystką działającą w Londynie. Mieszkała w Azji, USA i Europie i swoje doświadczenia kulturowe wplata w światy, które tworzy w filmach. Jest zdobywczynią specjalnego wyróżnienia jury filmowego na festiwalu SWSX 22 za swój ostatni projekt immersyjny, utytułowano ją również Talentem Berlinale 2022. W 2021 roku otrzymała nagrodę dla „Najbardziej Obiecującej Twórczyni” przyznawaną przez Eurofest XR na Stereopsia 2021.

 

Jej wcześniejsze projekty trafiły do oficjalnej selekcji m.in. na festiwalach Sundance, SXSW, Venice Production Bridge, Series Mania, LSFF. Mechaniczne dusze miały swoją premierę na Festiwalu Filmowym Sundance w 2019 roku. Zostały nagrodzone za najlepszą stereografię VR na EMEA Lumière Awards 2019. Pracę prezentowano już w Europie, USA i Azji, a wciąż podróżuje i jest pokazywana w nowych miejscach na całym świecie. W latach 2020-2021 Gaëlle pełniła rolę dyrektorki kreatywnej adaptacji Mechanicznych Duszy na powieść graficzną w języku angielskim, francuskim i mandaryńskim.

Partnerzy: Instytut Francuski, Państwowa Wyższa Szkoła Filmowa, Telewizyjna i Teatralna w Łodzi, Vnlab – Laboratorium Narracji Wizualnych

 

DEEP GODOT

Interrobang

Spektakl w języku angielskim

DEEP GODOT zmienia ambiwalencję sztucznej inteligencji w indywidualne doświadczenie. Interrobang trenuje DEEP GODOTA, sztuczną inteligencję, która oferuje indywidualne doradztwo w zakresie starzenia się dla osób w wieku od 15 do ponad 100 lat. Program Inteligentnego Starzenia Się DEEP GODOT poznaje ludzi na długo zanim ich życie będzie dobiegać końca, żeby lepiej i bardziej osobiście towarzyszyć, dostarczać rozrywki i przygotowywać ich na późniejsze odejście z tego świata.

Publiczność może przebywać z DEEP GODOTEM sam na sam w kabinie. Z DEEP GODOTEM komunikuje się przez mikrofon i słuchawki, omawia kwestie osobiste, zagadnienia medyczne i filozoficzne, a także wyobraża sobie różne scenariusze.

 

 

DEEP GODOT bada granice i możliwości indywidualnej sprawczości i solidarności społecznej w świecie, który w coraz większym stopniu kształtowany jest przez sztuczną inteligencję. Jaki jest związek pomiędzy zorientowanymi na zysk obietnicami postępu a potencjałem emancypacyjnym? Jednocześnie komunikacja z DEEP GODOTEM umożliwia osobistą i poetycką konfrontację z własną przemijalnością.

Interrobang tworzą Nina Tecklenburg, Till Müller-Klug i Lajos Talamonti. Przy każdym projekcie Interrobang współpracuje w innej konstelacji z artystami z najbardziej różnorodnych dziedzin i specjalności.

Interrobang wypracowuje nowe formaty performatywne, żeby zgłębiać aktualne kwestie, zjawiska i zagadnienia społeczno-polityczne. W tym celu tworzy unikalne przestrzenie teatralne, często w formie instalacji, a także partycypacyjne, immersyjne środowiska gier, w których publiczność może przetestować i doświadczyć nowych modeli komunikacji scenicznej. Zabawa ze społecznością teatralną staje się zabawą z rzeczywistymi i możliwymi przyszłymi formami społecznymi oraz systemami wartości.

 

Centralne miejsce w ich pracy zajmuje wielość opcji: performanse rzadko mają linearną strukturę, natomiast oferują rozgałęzienia, wiele możliwych wyników i nieprzewidzianą dramaturgię. Kluczowe decyzje są podejmowane głównie przez publiczność, dlatego w ich projektach zawsze chodzi również o możliwości i ograniczenia udziału, a także o wolność wyboru i jej brak w ramach danego systemu.

Interdyscyplinarny teatr Interrobang wychodzi poza przestarzały podział na teatr dramatyczny i post-dramatyczny; są eksperymentami z tekstem, fikcją, narracją i iluzją. Performans jest dla członków zespołu zarówno społeczną, jak i partycypacyjną teraźniejszością, pełną prawdziwego ryzyka i nieprzewidzianych efektów ubocznych, a także przestrzenią doświadczania tego, co fantastyczne i utopijne. Gra, fikcja literacka i narracja służą jako środki empatycznego kwestionowana – jako interrobang, znak będący kombinacją wykrzyknika i pytajnika, od którego przyjęli nazwę‽

Partner: Goethe Institut w Warszawie

 

Cień którego zwierzyną łowca się staje

Back to Back Theatre

Spektakl w języku angielskim z polskimi napisami

Nadzwyczajny spektakl – New York Times, 2020

W jaki sposób wspólnie podejmujemy decyzje, które leżą w najlepszym interesie naszego społeczeństwa? Trójka aktywistów z niepełnosprawnością intelektualną organizuje publiczne spotkanie dotyczące tego pytania.

W planie: szczera i otwarta dyskusja na temat historii, którą wolelibyśmy ignorować i przyszłości, która szybko wymyka się spod kontroli. Etyka masowej produkcji żywności, prawa człowieka i wpływ automatyzacji na społeczeństwo zostają zgrabnie wplecione we wciągającą opowieść, która przygląda się niestabilnym fundamentom nowoczesnego społeczeństwa. Aktorzy kwestionują zasady tradycyjnego teatru i ich własne ograniczenia, podważając współczesne założenia na temat sztucznej inteligencji i ludzkiego umysłu. Rezultatem jest teatralne objawienie inspirowane (ludzkimi) błędami, mylnymi interpretacjami i wypaczeniami. Jest to bardzo aktualne przypomnienie, że nikt nie jest samowystarczalny i wszyscy ponosimy odpowiedzialność.

 

 

Cień którego zwierzyną łowca się staje snuje opowieść dotykającą praw człowieka, polityki seksualności oraz przewidywanej dominacji sztucznej inteligencji. To przebiegłe teatralne objawienie inspirowane pomyłkami, błędnymi interpretacjami, zwodniczymi twierdzeniami i nieporozumieniami, które przypomina nam, że nikt nie jest samowystarczalny, a odpowiedzialność spoczywa na nas wszystkich.

Cień którego zwierzyną łowca się staje to opowieść o publicznych konsultacjach – spotkaniu w rodzaju tych, na które liczymy w pewnego rodzaju demokracji. W jaki sposób wspólnie podejmujemy decyzje, które leżą w najlepszym interesie społeczeństwa obywatelskiego? To spektakl o indywidualnej i wspólnej odpowiedzialności. Prezentacja po europejskiej premierze na festiwalu Kunstendesarts w maju 2022.

Back to Back Theatre od 30 lat tworzy dzieła kwestionujące założenia dotyczące tego, co jest w teatrze możliwe, jak również ich przekonania o nich samych i innych ludziach. Back to Back Theatre buduje przedstawienia na bazie pomysłów i doświadczeń jedynego w swoim rodzaju zespołu aktorskiego złożonego z osób z niepełnosprawnościami.

 

Prowadzą nieustanny dialog z publicznością, z każdym kolejnym projektem przeprowadzają dochodzenie w poszukiwaniu odpowiedzi na pytania poruszane w poprzednich inscenizacjach. Opowieści, które przybliżają przeplatają to, co osobiste, polityczne i kosmiczne. Stawiają na ciekawość i zainteresowanie żywą chwilą, tym co znajduje się wewnątrz i pomiędzy.

Zespół teatralny z Geelong to jeden z najbardziej rozpoznawalnych i uznanych na świecie współczesnych teatrów australijskich. Poza działaniami teatralnymi Back to Back szeroko współpracuje ze społecznościami na całym świecie, skupiając się na osiągnięciach artystycznych i zwiększaniu włączenia społecznego osób z niepełnosprawnościami.

Cień którego zwierzyną łowca się staje powstał na wspólne zamówienie Carriageworks, Theater der Welt 2020, Düsseldorf, the Keir Foundation, the Thyne Reid Foundation oraz The Anthony Costa Foundation, przy wsparciu Creative Partnerships Australia przez Plus 1, ze wsparcie, rozwoju projektu ze strony Geelong Arts Centre, Arts Centre Melbourne, Melbourne International Arts Festival, the Une Parkinson Foundation, The Public Theater (Nowy Jork) oraz ArtsEmerson (Boston).

Partner: Ambasada Australii

 

EPHEMERA FESTIVAL

Lee Gamble: Models / Caterina Barbieri Live

Ephemera to tworzony i produkowany przez zespół Unsoundu festiwal, którego tegoroczna edycja odbędzie się między 16 a 19 czerwca w Warszawie. Jego celem jest łączenie różnych środowisk artystycznych poprzez eksperymentalną muzykę, performans i projekty interdyscyplinarne.

Caterina Barbieri – wirtuozka syntezatorów modularnych – na swoim najnowszym albumie Spirit Exit daje się poznać jako eksperymentatorka od instrumentów smyczkowych, gitary i głosu. Tworząc ten materiał artystka inspirowała się tekstami Teresy z Ávili, Rosi Braidotti i Emily Dickinson.

 

 

Zapraszamy również na premierę ostatniego projektu brytyjskiego muzyka Lee Gamble’a. Models to odsłona produkowanej przez Ephemerę pracy poświęconej bezcielesnym głosom. Gamble do współpracy zaprosił Josepha Colonela (programowanie sztucznej inteligencji) oraz polskich twórców i twórczynie: dramaturga Łukasza Wojtyskę, specjalistkę od światła Jacqueline Sobiszewski oraz performera Pawła Sakowicza i performerkę Karolinę Kraczkowską.

 

 

Lee Gamble – artysta, producent muzyczny, DJ oraz właściciel labelu UIQ. W ostatnich latach nakładem cenionych wytwórni muzyki elektronicznej, takich jak PAN i Hyperdub, ukazało się kilka albumów i EP-ek artysty, które zostały dobrze przyjętę przez publiczność oraz krytyków. Najważniejsze z nich to Diversions 1994–1996, KOCH, Mnestic PressureFlush Real Pharynx 2019–2021. Gamble prowadzi także comiesięczną audycję w radiu NTS.

Caterina Barbieri – włoska kompozytorka i artystka dźwiękowa, znana wirtuozka syntezatorów modularnych. Jej muzyka pełna jest zawirowań, które wydają się przekraczać czas i przestrzeń. Słuchając utworów Barbieri – od premiery przełomowego albumu p.t. Patterns Of Consciousness– ma się wrażenie, jakby się podróżowało jednocześnie w zwolnionym tempie i z prędkością światła. To muzyka wykraczające poza wszelkie new age’owe i syntezatorowe trendy – osobna, ekstatycznie-intensywna i emocjonalnie wstrząsająca. Jej koncert na Ephemerze związany jest z premierą nowego albumu zatytułowanego The Spirit Exit, na którym słychać inspiracje muzyką sakralną, transcendentalną poezją i feministycznym mistycyzmem, a także kulturą cyfrową, post-humanizmem czy takimi tematami jak technologia intymności, zdolność maszyn do ironii oraz degradacja środowiska naturalnego i relacja człowieka z naturą.

 

Umarłe miasto

Reżyseria, scenariusz: Krzysztof Grudziński

Libretto / Adaptacja: Krzysztof Grudziński, Łukasz Orbitowski

Wszystko jest wspomnieniem, nic nie umiera, bo nic nie ma, bądź spokojny, bądź spokojna, nic nie umiera, bo nic nie ma i wszystko jest.

We współczesnej, opustoszałej metropolii czasów pandemii, wzmaga poczucie lęku przed analogową samotnością w dobie cyfrowego życia. Przenosimy się do tej rzeczywistości za pomocą Pawła i jego reminiscencji. Główny bohater pracy Krzysztofa Grudzińskiego próbuje pożegnać się z niedawno zmarłą żoną Marią, szukając ukojenia przed ekranem telewizora i w tabletkach przepisanych przez lekarza. Jednak noce nie dają mu spokoju. Paweł wsiada w samochód i zabiera nas w deliryczną podróż po Warszawie, po miejscach związanych ze swoją miłością. Na portalu randkowym poznaje sobowtóra Marii. Wspomnienia oraz wyobrażenia zaczynają się zacierać, a ból po stracie przenika się z lękiem i niepokojem wobec przyszłości w coraz trudniejszym do życia świecie.

 

 

Umarłe miasto to narracyjne doświadczenie z elementami śpiewu, muzyki współczesnej i operowej , oparte o poetycki tekst libretta Ericha Wolfganga Korngolda o tym samym tytule. Oszczędna stylistyka wizualna nawiązuje do współczesnych form graficznych popularnych w internecie – vaporwave, gifów i estetyki niezależnych gier wideo. Całość zaprezentowana jest w formule trzech stopni swobody (3DOF), umożliwiających użytkownikowi interakcję z cyfrowym otoczeniem.

Krzysztof Grudziński – reżyser, scenarzysta, producent gier, filmów i teledysków ( bAranovski, Agim, Natalia nykiel ) director of virtual production i narrative designer, wykładowca Warszawskiej Szkoły Filmowej. Laureat programu 30 minut Studio Munka, producent fabularnego filmu Magdalena. Twórca i producent gier video Apocalipsis Harry at the end of the world, aida, This is the zodiac speaking, barnfinders VR, poopin. Laureat programu Kreatywna Europa. Zdobywca nominacji i nagród min. na festiwalach KTR, YACH, ARS iNDEPENDENT, Fryderyki, Cinemaforum, Pixel Heaven, Finalista konkursu Papaya Young Directors.

 

Piątek 17 czerwca – niedziela 19 czerwca

Teatr Studio im. Stanisława Ignacego Witkiewicza

Pałac Kultury i Nauki w Warszawie

pl. Defilad 1 (wejście od ulicy Marszałkowskiej)

 

17.06.2022, piątek

„I AM [VR]”, reż. Susanne Kennedy & Marcus Selg (Niemcy), doświadczenie VR

  • 15:00, 16:00, 17:00, 18:00
  • Duża Scena
  • Czas trwania: 35 min.
  • Bilety: 30 zł

 

„Deep Godot”, Interrobang (Niemcy), performance 1:1 ze sztuczną inteligencją

  • 15:00 -18:00 co 30 min.
  • Stolarnia, foyer
  • Czas trwania: ok. 30 min.
  • Wstęp na podstawie dowolnego biletu Weekendu immersji, zalecana rezerwacja miejsca

 

„Umarłe miasto”, reż. Krzysztof Grudziński (Polska) – pokaz przedpremierowy, opera VR

  • 15:00, 15:45, 16:30, 17:15, 18:00
  • Foyer
  • Czas trwania: 45 min.
  • Wstęp na podstawie dowolnego biletu Weekendu immersji, zalecana rezerwacja miejsca

 

„Mechaniczne dusze”, reż. Gaëlle Mourre (Francja), interaktywne doświadczenie teatralne z VR

  • 18:00, 19:00
  • Modelatornia, górne foyer
  • Czas trwania: 45 min.
  • Bilety: 20 zł

 

EPHEMERA FESTIVAL

 

18.06.2022, sobota

„I AM [VR]”, reż. Susanne Kennedy&Marcus Selg (Niemcy), doświadczenie VR

  • 15:00, 16:00, 17:00, 18:00, 19:00, 20:00
  • Duża Scena
  • Czas trwania: 35 min.
  • Bilety: 30 zł

 

„Deep Godot”, Interrobang (Niemcy), performance 1:1 ze sztuczną inteligencją

  • 15:00 -20:00 co 30 min.
  • Stolarnia, foyer
  • Czas trwania: ok. 30 min.
  • Wstęp na podstawie dowolnego biletu Weekendu immersji, zalecana rezerwacja miejsca

 

„Umarłe miasto”, reż. Krzysztof Grudziński (Polska) – pokaz przedpremierowy, opera VR

  • 15:00, 15:45, 16:30, 17:15, 18:00, 18:45, 19:30, 20:15
  • Foyer
  • Czas trwania: 45 min.
  • Wstęp na podstawie dowolnego biletu Weekendu immersji, zalecana rezerwacja miejsca

 

„Mechaniczne dusze”, reż. Gaëlle Mourre (Francja), interaktywne doświadczenie teatralne z VR

  • 16:00, 19:00, 20:00
  • Modelatornia, górne foyer
  • Czas trwania: 45 min.
  • Bilety: 20 zł

 

Spotkanie z artystami

  • 17:00
  • Modelatornia

 

19.06.2022, niedziela

„I AM [VR]”, reż. Susanne Kennedy&Marcus Selg (Niemcy), doświadczenie VR

  • 15:00, 16:00, 17:00, 18:00, 19:00, 20:00
  • Duża Scena
  • Czas trwania: 35 min.
  • Bilety: 30 zł

 

„Deep Godot”, Interrobang (Niemcy), performance 1:1 ze sztuczną inteligencją

  • 15:00 -20:00 co 30 min.
  • Stolarnia, foyer
  • Czas trwania: ok. 30 min.
  • Wstęp na podstawie dowolnego biletu Weekendu immersji, zalecana rezerwacja miejsca

 

„Umarłe miasto”, reż. Krzysztof Grudziński (Polska) – pokaz przedpremierowy, opera VR

  • 15:00, 15:45, 16:30, 17:15, 18:00, 18:45, 19:30, 20:15
  • Foyer
  • Czas trwania: 45 min.
  • Wstęp na podstawie dowolnego biletu Weekendu immersji, zalecana rezerwacja miejsca

 

„Mechaniczne dusze”, reż. Gaëlle Mourre (Francja), interaktywne doświadczenie teatralne z VR

  • 17:00, 18:00, 19:00
  • Modelatornia, górne foyer
  • Czas trwania: 45 min.
  • Bilety: 20 zł

 

„Cień którego zwierzyną łowca się staje” – prezentacja rejestracji spektaklu

  • 18:00
  • Malarnia
  • Czas trwania: 45 min.
  • Wstęp na podstawie dowolnego biletu Weekendu immersji

 

źródło: informacja prasowa